O tym, czy dziecko, które narodziło się już po śmierci spadkodawcy również dziedziczy, a co za tym idzie czy konieczne jest odrzucanie za niego spadku obciążonego wyłącznie długami decyduje fakt, czy dziecko było już poczęte w chwili śmierci spadkodawcy.
Zgodnie z art. 927 § 2 kodeksu cywilnego dziecko w chwili otwarcia spadku już poczęte może być spadkobiercą, jeżeli urodzi się żywe. Wynika z tego, iż dziecko poczęte, lecz jeszcze nieurodzone również uczestniczy w dziedziczeniu. Jest to jednak dziedziczenie warunkowe. Nie jest istotnym, czy dziecko, które urodzi się żywe posiada dalszą zdolność do życia. Jeżeli dziecko urodzi się żywe, jednak umrze po porodzie zostaje pełnoprawnym spadkobiercą.
Podział masy spadkowej dokonywany jest z uwzględnieniem zmarłego dziecka, po którym następnie dziedziczą jego spadkobiercy (czyli w praktyce matka, rodzeństwo i dalsi zstępni rodzeństwa). Jeśli natomiast dziecko zostało poczęte już po śmierci spadkodawcy, to nie jest w ogóle spadkobiercą i nie musimy za nie odrzucać spadku. Wynika to z zasady, według której krąg spadkobierców ustala się w chwili śmierci spadkodawcy. Jeśli dziecko „istniało” w chwili tej śmierci, to wchodzi do kręgu, jeśli natomiast dziecko wówczas jeszcze „nie istniało”, to do tegoż kręgu nie wchodzi.
Dziecko poczęte ma pełne prawa jako spadkobierca, niezależnie czy jest to dziecko pochodzące z małżeństwa czy też jest to dziecko pozamałżeńskie. Dla dziedziczenia nie ma również znaczenia jak poczęte zostało dziecko. Dzieci poczęte, lecz jeszcze nienarodzone, zarówno w sposób naturalny, jak i metodą in vitro, a nawet dzieci poczęte w wyniku gwałtu, dziedziczą po ojcu na takich samych zasadach.
Dziecko poczęte może dziedziczyć zarówno na podstawie dziedziczenia ustawowego, może być również osobą, której spadkodawca zapisze coś testamencie. Termin 6-miesięczny na odrzucenie spadku przez małoletnie dziecko rozpoczyna w tym wypadku bieg dopiero z chwilą narodzin dziecka, czyli wówczas kiedy definitywnie staje się ono spadkobiercą.
Kuratela
Dla strzeżenia praw dziecka poczętego, lecz jeszcze nienarodzonego może zostać ustanowiony kurator. Kurator taki dokonuje czynności zabezpieczających spadek przed wszelkimi naruszeniami, w szczególności uszkodzeniem, zniszczeniem lub nieuprawnionym rozporządzeniem zarówno rzeczy, jak i praw wchodzących w skład spadku. Kurator może również uczestniczyć w postępowaniu o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym, gdy postępowanie takie wszczęto przed urodzeniem dziecka. Udział kuratora w takim postępowaniu służy przede wszystkim zapobieżeniu wydania merytorycznego orzeczenia przed narodzinami dziecka.